Inngangur

Höfundur ritgerðar hefur eitt tækifæri til að fanga athygli lesandans og það er í innganginum.

Í inngangi kynnir höfundur ritgerðina fyrir lesandanum. Hér þarf að segja frá efnistökum, rannsóknarspurningum helstu niðurstöðum og stundum er fjallað um uppbyggingu ritgerðarinnar.

Ýmsar leiðir eru færar í þessum efnum en algengt er að byrja ritgerðir til dæmis á spurningu sem vekur til umhugsunar, bakgrunni eða rótum viðfangsefnisins, ögrandi fullyrðingu eða tilvitnun.

Gott er að byrja innganginn frekar vítt og leiða lesandann þannig inn í viðfangsefnið. Það getur verið erfitt að lesa ritgerð sem hefur ekki verið sett nægjanlega vel í stærra samhengi.

Höfundur segir jafnframt frá rannsóknarspurningum sínum eða tilgátum og helstu niðurstöðum í stuttu máli í innganginum.

Stundum setja höfundar fram yfirlit um uppbyggingu ritgerðarinnar og þess sem vænta má í hverjum kafla. Þetta er yfirleitt eingöngu gert í lengri ritsmíðum þar sem meginmálinu er skipt í nokkra kafla. Sé þessi leið farin fer best á því að þetta sé gert í síðustu efnisgrein inngangsins.